Ölüm, adını yazdığında kolay,
İçine aldığında soğuk bir his.
Başına geldiğinde ise zifiri bir karanlık.
Göç etmek diyince daha zarif.
Kaynağına dönmek diyince belki anlaşılır
Ne nerden geldiğimizi bildik,
Ne de nereye gideceğimizi bileceğiz.
Zihin zorlayıcı
Bir yandan da merak uyandırıcı
Ama büyük bir özlem duygusu insanın saran
Hoş bir gülüşün,
İçten samimi, sıcak bir yanın vardı.
Ta ki seni bulana kadar bu hastalık
Çaban, sana yeni ilimler öğretti
Mesnevi aşkın fotografların ile sanata dönüştü
Üzgünüm. Hem de çok
Gittiğin için mi ? Tam bilemiyorum ?
Kaynağa kavuşmak ise hedef, sen bizden öndesin aslında
İçimde tuhaf bir his var
Tekrar göremeyeceğim korkusu mu bu ? bilmiyorum
Hep orada olacaksın, biliyorum
Tek anlayabildiğim
Bir varız
Bir yokuz
Bembeyaz aydınlık gülüşün,
Işıl ışıl bakan,
İnsanı içine alan gözlerin,
Artık bize bakamayacak
Ama biz seni hep öyle hatırlayacağız
Ve ruhun için hep duada kalacağız.
Sen, hep benden önce gerçekleştirdin bir şeyleri
Seda dedin bak bu da var, senin ilgini çeker, oku
Şimdi de bu deneyiminde de benden öndesin.
Nurlar içinde uyu güzel Aslı Atalay….
Seni kalbimin en özel odasına sakladım
Karanlıkta parıldayan beyaz çiçekler gibi..
3.Şubat 2019,
Bakü Havalimanı, Kayıp haberini aldığın an, 6 dk
